Kafelerde, köşelerde, kulis aralarında bizden söz ediyormuşsun. Yüzümüze söyleyemediğin her kelime, senin kişiliğinin aynasıdır. Çünkü biz senin gibi insanların gölgelerinde konuşmayız; sözümüz mertçe, yüzünedir!
Gazeteci olduğunu iddia eden ama ayda yılda bir, o da birilerine yalakalık olsun diye bir haber paylaşan bu şahıs; önce aynaya bakacak, sonra konuşacak. Ne işin ne emeğin ortada, ne kalemin bir ağırlığı var. Tek becerin, başkalarının ismini ağzına alıp kendi varlığını unutturmaya çalışmak.
Ama şunu unutma: Kendini parlatmak için bizi karalamaya çalıştıkça, sen daha da kararıyorsun. Çünkü insanlar bizim hakkımızda değil, senin arkadan konuşan, omurgasız yapın hakkında yorum yapıyor. Adını duyunca gülüp geçiyorlar; çünkü senin itibarsızlığın artık saklanamaz bir gerçek.
Bugüne kadar seni adam yerine koymadık, ismini anmadık, varlığını bile yok saydık. Ama artık çizgiyi aştın! Uyarıyorum: Eğer bu çapsız, hadsiz tavırların devam ederse, seni insan içine çıkamayacak hâle getiririz. Ne Maltepelerde fincanda kahve içebilirsin, ne Esenler sokaklarında rahat yürüyebilirsin!
Biz sustukça büyüdüğünü sanma. Biz susuyorsak bu seviyesizliğe cevap vermeye değer bulmadığımızdandır. Ama sen illa “seviyeyi” zorluyorsan, biz de o seviyenin diliyle konuşuruz.
Bu yazı, son ikazdır. Bundan sonra sarf edeceğin her lafın, karşılığını çok net alırsın. Dedikoduyla değil, dik duruşla gündem olmayı öğren. Çünkü biz senin gibi arkadan değil, önden yürürüz!
