Uğruna mücadele ettiği halk, Pir Sultan Abdal’ı taşlamadı mı? Taşladı.
Eee o zaman ben kimim ki? Beni taşlamadınız ama rakip siyasi partilere şikayet ettiniz. Bundan alınganlık yapmadım; ama siz utanmadıysanız, ar damarınız çatlamış, karakteriniz zayıf, muhbirliğiniz maşallah zirvede demektir!
Pir’in musahibi Ali Baba bile taş atmasa da, bedeli ne olursa olsun Pir’e bir gül atmıştı.
Bugün görüyorum ki çakma CHP’liler o gülden bile korkuyor.
Özellikle bir mimarın korkaklığı, CHP Esenler gençliğinin korsan gösterisi, küfürleri ve kirli dili beni derinden yaraladı.
Aksal Örüklü’nün “Bu Sözler Bana Ait Değil” Yalanı
CHP’li olduğunu düşündüğüm bu kişi gazetemize demeç verdi, biz de haberi yayınladık.
Ne taş attı, ne gül… Ama söylediklerinin arkasında duramadı.
Sonrasında belediye başkanını arayıp, “Bu sözler bana ait değil, aramızı bozmak için bu haber yapılmış” diyerek yalan söyledi.
İşte ben böylelerine “aşağılık, yalancı, korkak” dediğim için bazı çakma CHP’lilerin bana düşman olmasına üzülüyorum.
Ama şunu bilsinler: Ben kimseye düşman değilim, kimseye eyvallahım yok! korkum hiç yok!
Ben sadece doğruların tarafındayım.
Gazeteciliğin Bedeli: Doğruların Yükü
Gazetecilik hayatım boyunca tek bir ilkem oldu:
Doğruyu yazmak, yanlışa savaş açmak.
Neticede her seferinde haklı çıktım.
Kim yaparsa yapsın, yanlışı eleştirdim. Çünkü benim tarafım belli — toplumun çıkarı.
Kimsesizlerin sesi oldum, yolsuzluk yapanların kabusu oldum.
Ama geçtiğimiz günlerde CHP Esenler İlçe Kongresi’nde yaşananlar beni derinden sarstı.
Gençlerden, Delegelerden: Cemevinde Alkış Var, Kongrede Küfür!
Muharrem ayında, Hızır lokmalarında, Cemevlerinde etkinlik yapılır.
Her yıl davetlilere söz verilir, bazen de AKP’li bir siyasetçi konuşur.
Konuşmasının sonunda alkış alamazsa, cemevi yöneticisi anons eder:
“Alkışlayalım!”
Ve salondan alkışlar yükselir…Ama o kongre salonunda erkekleşenler, cemevinde kedi kesilir… Oh ne güzel!
CHP için sokak sokak gezen, gece gündüz çalışan bir belediye başkan adayı kongrede konuşma hakkı alınca ne oldu?
Küfürler, saldırılar, bağırışlar!
Siz misiniz delikanlı? Siz misiniz “Alevi can”?
Bu ne perhiz yahu!
Dalkıran alayınızdan daha adam, Göksu hepinizden daha demokrat!
Çünkü onlar, sizler gibi riyakar değil beyler…
Yıllarca sizi adam yerine koymayanlara, ibadetlerinizi engelleyenlere, cemevlerinize “cümbüş evi” diyenlere alkış tutuyorsunuz da…
Kendinizden olana, aynı davayı paylaşana tahammül edemiyorsunuz!
..Bu sorunun ve soruların cevabı vicdanlarda saklı.
Ama şunu unutmayın:
Taş da atsanız, gül de… Alayınıza rağmen ben yine doğruları yazmaya devam edeceğim.
