Hüseyin Koç
Yıl 12 Eylül 1980 gece karanlık kimin aklından geçer ilerleyen saatlerde ülkemiz, ülke insanımız içinden çıkılamayacak kadar zifiri karanlığa gömülecek… Kim bunlar demokrasi düşmanları, katiller sürüsü Amerikan uşakları. Belki de kendiler bile bu kadar zararlı mahlûk olduklarını, bir ulusun halklarının kaderini bu derece etkileyeceklerini bilmiyorlardı.
Kendilerini baş aktör yerine koydular figüran olduklarını, ABD’nin ve Emperyalizmin kuklası olarak Devrimci vicdanlara hapis oldular. Sizi hiç affedemeyeceğiz
12 Eylül 1980 üstümüzden silindir gibi geçti. Faşist cunta öyle derin yaralar açtı ki 30 yıl geçmesine rağmen açtığı yaralar kapanmadı, kapanacak gibi de değil.
O gece ve sonrasında çok şeyler oldu çok acılar çekildi, analar evlatsız evlatlar anasız kaldı, bir ülkenin gençliği, geleceği ve değerleri bir gecede yok edildi. Kurdukları işkencehane ve sorgu odalarında dünya kadar gencimize kadın, erkek ayrımı yapmadan insanlık onuru yok sayılarak alçakça işkenceler yapıldı. Yargısız infazlar, kafalarının estiğince yazılan fermanlar sokağa hâkim olan postallılar ve işbirlikçileri ağızlarından salyalar akarak ABD’nin emirlerini yerine getirdi.
Ülkenin yarınları, genç beyinler idam sehpalarında katledildi. Karar verenler verdikleri kararları ise sevinçle kutladılar. Birileri de bizim çocuklar bu işi iyi yapıyor diye ellerini avuçlarını ovaladılar.
Toplumun aydınlanmaması için ve çağdaşlaşmaması için toplum mühendisleri yetiştirdiler emeği, emekçiyi, insan haklarını ve insanlık onurunu hiçe sayarak faşizmin ve egemen güçlerin dünyasına hizmet etmeyi vatan sevgisiymiş gibi empoze ettiler. Halkı korkutarak korku imparatorluğu yarattılar. 12 Eylül faşist cuntasını ve cunta destekçilerini başta ABD olmak üzere onun işbirlikçilerini emekçi halk kesimlerine sevdirmek için bütün baskıları uyguladılar ve uyguluyorlar.
Günümüzde ise emperyalizme ABD ye Siyonizm’e karşı duranlar faşist baskılara karşı eylem koyanlar en ağır baskılara maruz kalmaktadır. Sendikaların içi boşaltılarak ücretli kölelerin yaratıldığı bir ülkenin durumunu umutsuz gözlerle seyrediyor bir şeyler yapamamanın üzüntüsünü yaşıyoruz. Bütün bunların olduğu yerde yarattıkları düzen kana doymuyor, hırsları ise kardeşi kardeşe düşman ediyor.
Emeğin en yüce değer olduğu insanın en kutsal varlık sayıldığı anlayışı damarlarımızdaki asil kan kadar gerçektir. Çok uluslu şirketlerin ve onların küresel sermayelerinin insana değer vermediği acımasızlıklarının daha da ileriye giderek vahşi kapitalizmi yasallaştırma gayretleri aleni ortada buna dur diyecek emekçi halk kitlelerini örgütlü hale getirmek insanlık görevi olmalıdır.
12 Eylül faşizmin hesabını sormayı da 12 Eylül faşizmine direnmeyenlerden beklemek akılsızlık olsa gerek. Dünya jandarmalığına soyunanların koltuklarına sığınarak, borçlanarak bağımsızlık karakterinden uzaklaştığını görmekteyiz. Tarih bir gün onlardan hesap soracaktır.
Bu ülke de emek mücadelesi ve bağımsızlık yolunda onurlu mücadele vererek bedenleri toprağa düşenlerin aziz hatıraları karşısında bir kez daha saygı ile eğiliyorum.
