Dün gece rüyamda bir gazete gördüm… Baştan aşağı Çavuş’un haberleriyle doluydu… Öyle ki, her satırında yalakalık ve övgü diz boyuydu…
Rüyamda bir gazete gördüm…!
Dün gece rüyamda bir gazete gördüm…
Baştan aşağı Çavuş’un haberleriyle doluydu…
Öyle ki, her satırında yalakalık ve övgü diz boyuydu…
Tabi rüyada da olsa hiç şaşırmadım. Çünkü iyi biliyordum nerdeyse tüm masraflarını Çavuş karışlıyordu…
Ancak Çavuş’un bilmediği bir konu vardı. Ne miydi o? Bu gazeteyi halk okumuyordu. Hatta kendi yandaşları bile okumuyordu… Çünkü biliyorlardı yazılanların nerdeyse hepsinin abartılı olduğunu. Ha bu gazete işe de yarıyordu. Bazen cam silmek için bazen de sofraya serilmek için.
Hal böyleyken bu gazete Çavuş’a yaranmak, şirin görünmek için yıkamaya ve yağlamaya devam ediyordu. Bazen öyle manşetler atıyordu ki, görenler kendisini “Harikalar diyarında” zannediyordu. Ancak kısa süreli mutluluğun ardından gerçek ortama geri dönüyorlardı… Gerçek hayatta Fatma’lar da var, Melike’ler de var… Rüya işte…
Bir sabah kalkan ve tüm işlerin yıkama ve yağlamayla iyi gittiğini gören gazetenin patronu veya patronları kafeciliği veya kuruyemişçiliği bırakıp, müteahhit olmaya karar veriyor. Ve başlıyor inşaat yapmaya… Çavuş’la arası iyi ya, sıkıyorsa yaptığı işler tam manasıyla denetlensin… Adamın ümüğünü sıkar vallağa…
Baştan dedim ya bu yazdıklarımın hepsi bir rüyadan ibarettir…
