Her yıl okulların tatil olmasıyla birlikte tüm yurtta olduğu gibi özellikle Karadeniz Bölgesi’nde yoğun bir şekilde festivaller başlamaktadır.
KOCABEY (KOSAV) FESTİVALİ ÜZERİNE
Her yıl okulların tatil olmasıyla birlikte tüm yurtta olduğu gibi özellikle Karadeniz Bölgesi’nde yoğun bir şekilde festivaller başlamaktadır.
Festivaller bir yıl boyunca kendi yaşam alanında bunalmış, ezilmiş, susturulmuş, sindirilmiş ve her bakımdan yorulmuş olan yurdum insanının bir bakıma kendisini deşarj ettiği alanlardır.
Festivaller her kesimden insanın ama özellikle yoksul ve dar gelirli insanımızın bir iki gün de olsa eğlenebildiği en ekonomik eğlence alanlarıdır.
Dar gelirli insanlarımızın kendi bahçesinden, bostanından kopardığı bir tutam soğanla, birkaç yeşil sebzeyle, bahçesinden topladığı kirazıyla, kendi mutfağında yaptığı ketesiyle, katmeriyle, poğaçasıyla ben de bu toplumun bir parçasıyım diyebildiği alanlardır festivaller.
Paralı konserlere, tiyatrolara, sinemaya gidemeyen, denize, plaja gidemeyen, yazlığı-kışlığı bulunmayan halkımızın eğlenme olanağı bulduğu mekanlardır buraları.
Festivaller özlemlerin giderildiği, dostlukların pekiştirildiği toplu eğlence yerleridir. Yıllarca görmediğiniz bir okul arkadaşınızı, bir meslektaşınızı burada görme şansınız vardır.
Profesyonel ve mahalli sanatçıların müzikleri eşliğinde hep bir ağızdan türküler söylediğimiz, horon teptiğimiz, halay çektiğimiz, coştuğumuz yerlerdir buraları.
Ancak; festivaller yöresel kültürümüzün yaşatılmasına, geliştirilmesine, tanıtılmasına daha fazla katkı sunmalı. Festivaller sivil halkı resmi devlet kültürünün dışında tutmalı. Daha açık ifadeyle, merkezi otoritenin kontrolü ve şekillendirmesinden çok, halkın kendi örf, adet, gelenek ve göreneklerinin öne çıkartıldığı, aynı zamanda yöre halkının taleplerinin de dillendirildiği alanlar olmalı.
Festivaller sadece eğlenceye hizmet etmemeli.
Festivaller son yıllarda ne yazık ki; sadece yeme-içme, şuursuzca oynama, hatta deyim yerindeyse şamata, gürültü alanı olmaktadır.
Hatta bu yüzden giderek festivallere ilginin azaldığını gözlemlemekteyiz.
Ne olmalı, neler yapılmalı diye kimsenin fazla kafa yorduğunu sanmıyorum. Alışılagelmiş şeylerin tekrarı ve biraz önce yazmış olduğum gürültü patırtı ve kontrolsüz eğlence anlayışı festivallere olan ilgiyi azaltmaktadır.
Her şeye karşın Karadeniz insanı eğlenmeyi, beraberliği, coşkuyu canlı tutmaya çalışmaktadır.
Artvin yöresinde festival adı bilinmezken, her yıl yayla çıkışından yaklaşık 10 gün sonra bütün yaylalarda gençlik (pancarcı- şentoba) denilen eğlenceler düzenlerdi. Bu toplu eğlenme kültürüne yöre insanı çok eski zamanlardan beri aşinadır.
Önceleri ilçelere özgü yapılan bu festival etkinlikleri son yıllarda köylerde de canlandırılmaya başladı.
İşte bunlara bu yıl bir yenisi yine ekleniyor: 11-12 Temmuz günlerinde Şavşat Kocabey Köyü yakınlarında SULANAT denilen mevkide Kocabey Sahara Koruma Vakfı tarafından düzenlenecek olan festivale Derelerin Kardeşliği Platformu da destek verecek.
Derelerin Kardeşliği Platformu bildiğiniz gibi halkın içerisinden doğmuş, hiçbir kimseye, hiçbir siyasi düşünceye, hiçbir siyasi partiye ve kuruma ekonomik bağımlılığı olmayan derelerimize, sularımıza, meralarımıza, ormanlarımıza, madenlerimize, yaylalarımıza yani yaşam alanlarımıza sahip çıkan sivil inisiyatif gücüdür.
Derelerin Kardeşliği Platformunun destek vereceği KOSAV (Kocabey Sahara Koruma Vakfı) Festivali şimdiden heyecan yaratmaya başladı bile.
İlk kez düzenlenecek olan bu festivalin daha güzel, daha arzu edilir, daha fazla yöresel ve gereksinimlerin dışa vurulacağı toplu etkinlik olabilmesi için Şavşat’ta ve Şavşat dışında oturan tüm duyarlı insanların destek vermesi gerektiğini bilmeliyiz.
Festivaller her yönüyle topluma örnek olmalı. Yaşam alanlarımızın temizliği, korunması, güzelleştirilmesi ilk hedefimiz olmalı.
Esen kalın.
04.07.2012
Mümtaz TEMİZ
mumtaz.tem@hotmail.com
