Memet Gülden Yazdı
YAŞARKEN DEĞER VERELİM
Sahi kaçımız, yâda ne kadarımız yaşayan şairlerimizin, yazarlarımızın, çizerlerimizin, halk ozanlarımızın, sinema emekçilerimizin yaşarken kıymetini biliyoruz? Mesala geçen gün hakkın rahmetine kavuşan Neşat ERTAŞ’i kaçımız ne kadar tanıyor, kaç türküsünü ezbere biliyor, dünü hakkında neler söyleyebiliyoruz... Ya da Mahsuni ŞERİF’İ kaçımız tanıyoruz?
Yaşadığı dönemde nasıl acılar çektirildiğini, konserlerinin yasaklandığını, katil Amerika diye sesini yükselterek içtenlikle söylediği türküyü kaçımız ezbere söylebiliyoruz... Yâda amerikanın katil olmadığını söyleyebiliyoruz?
Ruhi SU'yu kimler ne kadar tanıyor?12 Eylül 1980 darbesi sonrasında tutuklandığını, kanser olduğunu, tedavisi için yurt dışına gitmesi gerekirken, pasaport verilmediğini kaç kişi biliyor?
Her ne hikmetse,böyle değerli sanatçılarımız vefat ettikten sonra,görkemli konuşmalar yapar,gazete sayfalarında boy boy resimlerini yayınlar,naaşı önünde siyah gözlükleri takarak objektiflere poz veririz.Sonra?Sen yoluna ben yoluma....Ölen öldüğüyle kalır....
Oysa,halkın sanatçıları söylediği her türküde,yaşanmış bir gerçeği,var olan haksızlıkları,ezilmişlikleri,sevmeleri dizelerine döker,dinleyeni alır o sürece taşır...Tarihe tanıklık eder her cümle...Neşat ERTAŞ,ah yalan dünya derken,yaşanılan süreçteki konumun ,kariyerin ne olursa olsun,göçüp gitmeden,bir avuç azınlığın,zevki,sefa içinde yüzerken,pay alamamasından söz eder...Ruhi SU Çanakkale içinde vurdular beni türküsünü, o tok sesiyle söylerken,emperyalizme karşı verilen kurtuluş mücadelesindeki direnişten,genç yaşta toprağa düşen şehitlerin,sevmelere doyamadığından söz eder...
Bizde ne yazık ki,bu tür ölümlerden sonra,yazılır çizilir,bir süre sonrada unutlur gider...Dahası,birileri çıkar sanatın içine tükürür,bir başkası,ucube diye yıktırır...Bir başkası çıkar,kitaplarını,şiirlerini,türkülerini yasaklar,hapislerde çürütür....Sonrada cenazelerde, yazıp çizilenler için ahkam keser...Ben derim ki;yazara,çizere,türkü söyleyenlere,sinema emekçilerine,tiyatroculara,yaşadıkları dönemde saygı duyup,değer verelim.Onlara güç verip,yaptıkları sanatı,toplumla özdeşleştirelim...
Çünkü ;Atatürk'ünde dediği gibi;'''Sanatsız kalmış bir millettin,hayat damarlarından biri,kopmuş demektir'''
